Ik doe mijn ogen open en denk: hè hè, eindelijk weer een heldere start van de dag, als een zonnestraal neerdaalt op mijn gezicht. Mijn humeur schiet meteen in de stand “goed”. Laat de dag maar beginnen, ik ben er klaar voor. Na het ontbijt en mijn eerste kop koffie, klap ik het beschermhoesje van de smartphone open en check berichten. Twee berichtjes raken me in het bijzonder. Ik deel ze met je. Lieve zondag, wat ben jij heerlijk en warm begonnen. Dat het gedurende de dag onstuimig wordt vanwege een harde zuidwesten wind, die de golven op het water flink laat rollen, dat het afwisselend regent en hagelt en dat het luchtruim zich langzaam weer met somberheid vult, deert me vandaag niet. In de middag stort ik me op het schrijven van de kaarten. De wensen voor “Een fijne, creatieve Kerst” en “dat het jaar, dat voor ons ligt, vol gezondheid en inspiratie mag verlopen" vliegen de pen uit. Langzaam vormen zich stapeltjes. Een stapel kaarten “brengen” (goed voor mijn conditie), een stapel voor mevrouw Post en een bijzondere stapel, waarbij de wenskaart samen met het nieuwe boek op reis gaat. Tevreden pak ik het glas ter hand en neem kleine slokjes van de wijn. Ik kijk de kamer rond. Kaarsen branden en het licht in de dennenboom fonkelt. Dank je wel ZON, Sieuwke Van Slooten en Maria Genova voor deze hartverwarmende dag!
EEN DAG VOL ZON
Bijgewerkt op: 27 feb. 2020
Commentaires