Het getrek en gesjor in een boot is een aanslag voor mijn onderrug. Ik voel al aankomen dat hij aan zijn jaarlijks zelfstandige vakantiemoment toe is. Dus het is rekken en strekken om hem bij mij te houden. Daarom druk ik in de auto mijn rug stevig tegen de leuning van de bestuurdersstoel en verlaat voor een aantal uren mijn vakantieadres. Mijn vier wielen zoeven over het asfalt en brengen mij naar Noord-Holland. Een rit, waar ik iedere keer met plezier aan begin. Op de Afsluitdijk aangekomen geniet ik van de levendigheid op het water. Werkzaamheden aan de dijk zetten voor een moment de rem erop, maar dan gaat het weer voorwaarts richting mijn doel van vandaag: de bespreking van redactieronde 2 van het nieuwe manuscript. Maria Genova, het zal mij benieuwen wat je mij gaat zeggen. Als ik straks maar weet wat mijn tocht zal zijn en niet verdwaal tussen de bladzijden.
