‘Toffe tante,’ zegt hij, ‘je moet er dit jaar nog aan geloven. Jij bent de uitverkorene voor de Belley Contest 2018. '
Meten is weten, denk ik. De beide heren staan al klaar.
Vluchten kan niet meer want ik krijg een centimeterband in de hand gedrukt. Ik bestudeer de ‘belleys’ van de heren.
‘Hiermee gaat het niet lukken,’ zeg ik resoluut en spoed mij de kamer uit.
Tevreden keer ik terug met een 50 meter meetlint.
‘Zo, dit is het betere werk. Hoe had je het gemeten willen hebben?’
‘Zoek de navel en dan gewoon het meetlint er omheen,’ is het antwoord van mijn neef.
Ik ga door de knieën en ga op zoek naar een navel.
Gut, schiet er door mijn hoofd, dat moet er van een afstand wel vreemd uitzien. Maar ik ga onverdroten verder met het serieuze meetwerk.
Eerst de ene, vervolgens de tweede.
Met een minimaal verschil rolt er een winnaar 2018 uit. Of zijn ze beide een winnaar? De slankste en de iets minder slanke, ik roep ze beide uit tot winnaar.
En voor wie niet geloofd dat mijn bijzondere familie jaarlijks op Tweede Kerstdag aan "het meten van de buikomvang" doet, sorry, dat moment is niet beschikbaar, maar wel die met een winnaar.
Copyright: Jagritta Olthof